• Nieuws
• Rating
• Clubblad
• Leden
• Foto's
• Informatie
• Gastenboek
• Kalender


Interne:
• Stand
• Zoeken
• Statistieken
• Clubkampioen
• Reglement


Externe:
• Overzicht
• Topscoorders


Sponsors:
• Sponsorkliks
• Schaakpret
• Op den Velde
• MKB Accountancy B.V.


Leden:
• Inloggen

Ronde 4 bracht Dennis en Cor tegenover elkaar, beiden met 3 uit 3. Dennis offerde naar eigen zeggen noodgedwongen een kwaliteit, roofde daar ook nog eens drie pionnen bij en toen daar de kwaliteit ook weer terug kwam, ging Cor in verloren stelling door de vlag.

Erik Lust mocht aantreden tegen Ben. De vraag is dan wie er het eerst materiaal tegen aan gooit. Het antwoord laat zich gemakkelijk raden aangezien Erik wit had en dus reglementair eerder aan de beurt is. Het is nog vroeg in het seizoen dus hij besloot het bij een voorzichtig pionnetje te houden. Die nam Ben zonder blikken of blozen tot zich, moest nog even tegen het loperpaar opboksen maar voerde de pion extra wel tot winst.



Hein tegen André werd een thematische clash met tegengestelde rokades en een zweem van dito koningsaanvallen. De aanval van Andre mocht dan wel sneller van de grond komen maar Hein wist veel stukken te ruilen, daarbij een vrijpion overhoudend die enkele zetten later prompt aan de basis stond van een gewonnen eindspel.

Jan-Bart tegen Huib had alles in zich om tot een fraai affiche uit te groeien maar op zet 22 werd reeds remise overeengekomen.



Jaron bond Sjaak aan zijn zegekar nadat die laatste een stuk offerde tegen twee pionnen. In tijdnood leek het nog spannend te gaan worden maar Jaron bleef de juiste zetten spelen totdat Sjaak niets anders kon doen dan zijn koning omleggen.



Jos offerde in de opening tegen Wim Punt een pion, verkreeg daar een mooie ontwikkelingsvoorsprong mee en toen Wim ook nog met h6 en g5 zijn koningsstelling opblies, kwam daar ineens een wit paard op f6 in de stelling met ondekbaar mat op h7.



In een afwikkeling overzag Machiel stukverlies waarna het René Hennipman weinig moeite kostte om het volle punt naar zich toe te trekken.



De partij van Martin tegen Cecil liet zich met geen pen beschrijven, derhalve doe ik het met een toetsenbord. Op zet 9 moet Martin na een schaakje al Kf2 spelen na de gelijkveldige pion van dienst daar te zijn kwijtgeraakt. Zijn quote na die zet ("wat ik aan het doen ben, slaat nergens op") sloeg op dat moment wel degelijk ergens op...Enfin, Martin krijgt toch mooi spel over die geopende f-lijn, verliest danwel offert nog een stuk maar weet daarbij toch Cecil's dame in te sluiten. Cecil besluit de gifbeker helemaal leeg te drinken,
geeft nog een paard weg en dan is het toch wel beslist in Martin's voordeel.



Peter Roggeveen en Hans Galjé waren duidelijk Bosboomiaans geinspireerd; allereerst vliegt Hans met z'n g-pion in de opening naar voren en op het eind van de partij offert Peter een toren in de hoop de vesting van Hans te kunnen slechten. Er zit dan echter niet meer in dan eeuwig schaak waardoor tot remise besloten wordt.



Kersverse captain van het 3e team en spectaculaire nieuwe KNSB-rating-binnenkomer (van 0 naar 1774 in 1 seizoen!) René Kamminga won tegen Mels een pion op h7. Sluwe vos Mels echter pent met de dame schalks een toren op de diagonaal, hetgeen door René in de gauwigheid finaal over het hoofd gezien wordt. Een andere toren en een illusie armer kan hij alleen nog maar tot overgave besluiten.

Tot slot hulde voor Albert, die zichzelf een vrije ronde toebedeelde teneinde de overgebleven twintig opkomers een partij te gunnen!